Ready (or not)

Ik kan niet slapen. Lig te woelen in m'n bed. Ik voel dat er weer verandering aan zit te komen. De vliegreis betekent elke keer totale verandering van omgeving. Alles gaat door m'n hoofd. India is zo ver weg van het hier en nu, maar mijn herinneringen daaraan bevestigen dat ik mijn vakgebied gevonden heb. Twee uitersten heb ik gedurende deze drie maanden bewonderd. Van babies tot backpackers. Wat heb ik veel gezien! Ik merk dat India indruk heeft gemaakt omdat ik als ik erover begin te vertellen tegen de reizigers hier, ik na 2 uur nog praat. Gelukkig vinden veel reizigers het wel interessant...

Na mijn laatste blog ben ik naar het verwoestte Christchurch gegaan. De schade van de enorme aardbeving is te zien. Waar het op sommige plekken lijkt alsof er een bulldozer over de gebouwen heen heeft gereden geeft het ontzettend veel mogelijkheden voor hippe artistic winkeltjes, art galerieën en enorme schilderingen op de muren. De stad spreekt me aan, het is een plek om over 20 jaar terug te komen en te zien wat de locals ervan gebakken hebben.

Daarna ben ik in 2 dagen weer helemaal naar het midden noorden gereisd. Om daar het naar zwavel stinkende geothermale actieve Rotorua te bezoeken. Best bijzonder te bedenken dat de aardkorst hier zo dun is dat overal water opbubbelt en gassen vrijkomen waardoor ik elke keer denk: "jemig, wie heeft er zo'n ranzige scheet gelaten?!" O, nee... Ik besluit deze fantastische reis met 2 stranddagen in Whitianga (uitgesproken als Fittianga) en daarna nog meer strand in Paihia. Ik bezoek het uiterste noorden en zie 90km strand die als snelweg dient en waar we met de bus dus gezellig overheen denderen. Vervolgens heb ik drie keer de mega zandduin beklommen om er vanaf te surfen! Dat was zo gaaf! De mensen verklaarden me voor gek dat ik drie keer omhoog ging, maar ik moest een filmpje hebben. En een workout kan ik heus wel gebruiken.

Ja, ik heb in NZ echt ALTIJD mazzel gehad met het weer. Het regende altijd als ik in de bus zat maar zodra ik uitstap straalt de zon. Misschien zijn mijn gebeden in India gehoord. Verder heb ik meerdere malen van kiwi's en aussies gehoord dat alle Nederlandse meiden zo knap zijn. Waarop ik ineens geen vloeiend Engels meer kon en iets knulligs terug stotterde. Awkward, maar Nederlandse girls steek die maar in je zak. Jammer dat je naast die mannen echt een soort clown op stelten lijkt.

Tijdens de lange woelsessie in mijn heerlijke doch muffe hostelbed denk ik aan m'n eerste blog. Daarin stelde ik drie doelen en ik heb er twee van de drie waargemaakt. Ik heb zeker de natuur in gehiked, als dat hier niet gelukt was had ik niet terug mogen vliegen van mezelf totdat ik een fatsoenlijke hike had gedaan. Daarnaast heb ik geleerd hoe het is om niks te moeten! Het schapen scheren is helaas niet gelukt, maar dat gaat ooit gebeuren! Ik heb ook doelen gehaald die eigenlijk een anti-doel waren. Ik was absoluut niet voor liften (met name niet alleen) maar als de nood hoog is... En het was enorm leuk en als je het ergens wil doen kies dan het chille en laid-back NZ.

Het belangrijkste wat ik op deze reis geleerd heb is ten eerste de waarde van familie en vrienden, ze maken deel uit van wie je bent. Maar most of all hoe belangrijk het is om altijd maar dan ook altijd jezelf te blijven. Als je alleen reist misschien nog wel belangrijker want het enige wat je hebt is jezelf en daar klamp je je in een continu veranderende omgeving dan ook in alle macht aan vast!

Dus ja ik ben ready om naar huis te komen, maar absoluut nog niet klaar met reizen want dit smaakt naar meer. 
Ja ik ben ready om over drie maanden aan mijn coschappen te beginnen en heb het gevoel dat ik die wereld aan zou moeten kunnen. 
Ja ik ben ready om alle lieve mensen thuis te knuffelen, normaal brood te eten, goedkope yoghurt te kopen en me dik te vreten aan GOEDE kaas!!!